vrijdag 9 december 2016

Nederlands boekverslag 8 de glazen brug.



Samenvatting
De Tweede Wereldoorlog is uitgebroken en Stella, een Joodse vrouw van 20 jaar, zoekt samen met haar ouders een onderduikadres en valse persoonsbewijzen. Op een dag komt ze wat later van school en ontsnapt daardoor aan een razzia in hun straat, maar haar ouders worden wel opgepakt en gedeporteerd naar een concentratiekamp in Duitsland. Ze trekt dan in bij haar oom en tante in Amsterdam. Ook hier ontsnapt ze net aan een razzia, door via het dak te vluchten. De rest van haar familie wordt wel opgepakt en gedeporteerd.    Stella zoekt dan een onderduikadres met de hulp van meneer Roelofs, die haar ook een vals persoonsbewijs bezorgt. Ze heeft het adres van hem van Ruth, een schoolvriendin, gekregen. Meneer Roelofs brengt haar naar een boerderij waar zij kan onderduiken. Onderweg probeert hij Stella te verkrachten, maar dat mislukt. Toen een keer een patrouille Duitsers langs de boerderij kwamen, vond Roelofs dat Stella daar weg moest en regelde voor haar een nieuw onderduikadres in Haarlem bij een kinderloos echtpaar: de familie Baaks. Later wordt ze weer op een ander adres ondergebracht. Ze wordt dan geholpen door Carlo, een jongen uit het studentenverzet. Hij brengt Stella naar Amsterdam waar ze een zolderkamer krijgt. Ze krijgt van hem ook een nieuw persoonsbewijs op naam van Maria Roselier. De naam schijnt van een echt bestaand meisje geweest te zijn. Stella wil daarom meer over haar weten, maar Carlo wil er verder niets over vertellen. Hij zegt dan dat ze maar na de oorlog een keertje naar het plaatsje Avezeel in Zeeuws-Vlaanderen moet gaan, waar Maria heeft gewoond, om antwoord op haar vragen te krijgen. Daarna verdwijnt Carlo om ergens onder te duiken, omdat een van de leden van het studentenverzet was opgepakt.      Na de bevrijding van de Tweede Wereldoorlog informeert Stella bij het Rode Kruis of er nog iemand leeft van haar familie, die naar Duitsland waren gedeporteerd. Zij hebben niets vernomen van haar familie. Stella gaat dan 12 jaar later op aandrang van haar ex-man Reinier naar Avezeel toe. Ze komt daar dan terecht bij de dorpsarts dr. Zegelrijke, die alles weet over de familie Roselier. Hij vertelt Stella dat Maria Roselier is gestorven aan longontsteking. Daarna gaan ze samen kijken naar het oude huis waar de Roseliers hebben gewoond. Stella weet daarna genoeg en gaat met de veerboot weer terug naar huis. Ze komt er dan achter dat ze niet eens had gevraagd hoe Maria eruit zag, maar ze besloot zich vast te houden aan de voorstelling die ze lang geleden van haar had gemaakt.


Mijn mening over het boek
Ik vind het wel een leuk boek, maar ook wat lastig. Ik kon er niet helemaal uit halen wanneer ze nou bij wie was en wie er nou telkens werden gedeporteerd. Dus soms begreep ik niet helemaal waar ze nou zat en wat ze nou van plan was om te doen. Ook toen deel 2 van het boek begon, begreep ik niet helemaal hoeveel jaar het nu verder was en wat er in al die jaren was gebeurd. Ik vind het knap van Stella dat ze zo sterk blijft in de oorlog, want telkens weer moet ze ergens anders heen en ze is helemaal alleen. Ook als ze een persoonsbewijs krijgt van iemand die echt heeft bestaan dan zou ik echt denken van jeetje mina dit is heftig. Want ze doet gewoon alsof ze iemand is die al dood is. Ik snap haar heel goed dat ze meer over dat meisje wil weten van wie ze de identiteit heeft, want je bent gewoon iemand die ook echt heeft geleefd en als ik dat zo hebben zou ik ook meer willen weten. Het lijkt me wel moeilijk om naar de plek te gaan waar diegene heeft geleefd, daarom begrijp ik heel goed dat ze pas 12 jaar later gaat. Ik vind dat Stella een sterk iemand is die heel veel aan kan als je bekijkt wat ze allemaal heeft meegemaakt. Dit boek laat ook zien dat zelfs de mensen die goed waren in de oorlog ook kwaad konden doen. Meneer Roelofs hielp Stella telkens met onderduiken maar probeerde haar wel te verkrachten. Dit vind ik erg goed aan het boek want meestal denk je dat de mensen die de Duitsers tegenwerken alleen maar goed zijn en dit boek laat zien dat ook zij wat minder goed konden zijn. Al met al vind ik het een heel leuk boek om te lezen en zou ik het ook zeker aanraden aan andere mensen, omdat het een interessant boek is en het ook niet een heel dik boek is dus dat valt dan ook weer mee.